موضوع آیات سوره شوری و آیه 30 آن که مد نظر سوال شماست، مساله کردار انسان و واکنش خداوند نسبت به انسان می باشد. خداوند می فرماید که بواسطه کردارهای فاسد انسان است که مصیبت الهی بر او وارد می شود و در عین حال الله نسبت به انسان رحم می کند:
وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ ﴿سورة الشورى ٣٠﴾
و هر [گونه] مصيبتى به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست، و [خدا] از بسيارى درمى‌گذرد. (۳۰)
اما موضوع آیات سوره تغابن و آیه 11 آن که مورد سوال است، "اذن" یا اجازه الله است. آیه می فرماید که هرگونه مصیبتی که به انسان می رسد (چه در قالب قانون الهی عمل و عکس العمل یا در قالب آزمایش) همه به اجازه و اذن الله جاری شده است:
مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ ۗوَمَن يُؤْمِن بِاللَّـهِ يَهْدِ قَلْبَهُ ۚ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿سورة التغابن ١١﴾
هيچ مصيبتى جز به اذن خدا نرسد، و كسى كه به خدا بگرود، دلش را به راه آورد، و خدا[ست كه] به هر چيزى داناست. (۱۱)
جمع بندی:
مصیبت ها بواسطه کردارهای فاسد انسان بر روی زمین جاری و ساری می گردند اما قرآن اشاره فرموده که نزول هر مصیبت به اذن و اجازه الله صورت می گیرد. این دو، دو مقوله کاملا مجزا و متفاوت هستند.
نتیجه:
دو آیه مورد سوال، دو موضوع مختلف و متفاوت دارند. آیه 30 سوره شوری پیرامون قانون عمل و عکس العمل الهی است در حالیکه آیه 11 سوره تغابن به جاری شدن مصیبت ها به اجازه و مجوز الله دلالت دارد. بنابراین قطعا مصیبت ها بواسطه اعمال فاسد انسان بر روی زمین نازل می گردند (البته مصیبت هایی هم داریم که صرفا جهت ابتلا و آزمایش حتی بر افراد صالح نازل می شوند). ولی هیچ دوگانگی یا تضاد یا تناقضی در این دو آیه موجود نیست.