در این پست دریافتیم، نبی کسی است که از غیب آگاهی دارد اما وظیفه او حتما رساندن این پیام نیست. به عبارتی نبی به معنی "خبردار" است نه "خبردهنده". بنابراین اگر نبی موظف به ابلاغ خبر غیب باشد، در آن صورت به آن نبی، رسول گفته میشود ولی اگر خبر غیب صرفا یک دستور شخصی باشد، دیگر آن نبی، رسول نیست.
و با توجه به این پست دریافتیم که رسول کسی است که از جانب خدا ماموریت ابلاغ پیام (رسولان انسانی) یا انجام کاری (رسولانی از ملائک) را داشته باشد.
حال اگر رسول مامور انجام کاری باشد لزوما نباید حاوی خبر باشد ( مانند گرفتن جان انسانها ). بنابراین در حالت کلی لزوما هر رسولی، نبی نیست.
اما اگر رسول موظف به ابلاغ پیامی از جانب خداوند باشد، باید در ابتدا از آن خبر غیب آگاهی داشته باشد تا بتواند آن خبر غیب را ابلاغ کند که با توجه به این پست به کسی که از غیب آگاهی دارد "نبی" گفته میشود. بنابراین از آنجایی که رسولان انسانی موظف به ابلاغ پیام خداوند هستند، تمامی رسولان انسانی نبی هستند که این ویژگی در آیات انتهایی سوره حج به وضوح بیان شده است.
عَـٰلِمُ ٱلْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِۦٓ أَحَدًا [٧٢:٢٦] إِلَّا مَنِ ٱرْتَضَىٰ مِن رَّسُولٍۢ فَإِنَّهُۥ يَسْلُكُ مِنۢ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِۦ رَصَدًۭا [٧٢:٢٧] لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا۟ رِسَـٰلَـٰتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَىْءٍ عَدَدًۢا [٧٢:٢٨]
او داناى غيب است و غيب خود را بر هيچ كس آشكار نمى‌سازد، مگر بر آن رسولی كه از او خشنود باشد كه براى نگهبانى از او پيش روى و پشت سرش نگهبانى مى‌گمارد، تا بداند كه آنها پيامهاى پروردگارشان را رسانيده‌اند و خدا به آنچه در نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را به عدد شمار كرده است.
در نتیجه در حالت کلی رسول میتواند نبی باشد ( حاوی پیامی از غیب باشد ) یا میتواند ماموریت انجام کاری را داشته باشد اما اگر منظور رسول انسانی باشد از آنجایی که رسول کسی است که از غیب آگاهی دارد و با توجه به این پست وظیفه آنها تنها ابلاغ غیب و پیام خداوند است ، تمامی رسولان انسانی حتما نبی هستند.
بطور خلاصه میتوان گفت تمامی انبیا رسول نیستند چراکه همه آنها وظیفه ابلاغ پیام را ندارند و تمامی رسولان نبی نیستند چرا که بعضی از آنها حاوی پیامی از جانب خداوند نیستند اما اگر رسولان را محدود به انسانها کنیم، تمامی رسولان نبی هستند.