در کلام وحی، جان در برابر جان، جراحت در برابر جراحت است و طبیعی است که ضرر مالی در برابر ضرر مالی است و کسی حق مخدوش کردن و جابجا کردن این قانون را ندارد:
عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنفَ بِالْأَنفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿المائدة: ٤٥﴾
و نوشتیم بر ایشان در آنکه جان برابر جان و چشم برابر چشم و بینی برابر بینی و گوش برابر گوش و دندان برابر دندان و جراحت ها به مشابه آن، پس کسی که تصدّق کند بدان همانا آن زداینده گناهان او است و آن کس که حکم نکند بدانچه الله فرستاده است آنانند ستمگران
قرآن پیرامون سرقت نیز حکم به "قطع ایدی" سارق نموده و بدان معناست که سارق تا جبران کامل ضرر مالباختگان، می بایست در بند و حصر مالباختگان باشد مگر آنکه اصلاح کرده یعنی مال را عودت دهد یا به آن میزان برای مالباختگان ارزش آفرینی نماید (کار کند):
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِّنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ فَمَن تَابَ مِنۢ بَعْدِ ظُلْمِهِۦ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌۭ رَّحِيمٌ ﴿المائدة: ٣٨ و 39﴾
مرد دزد و زن دزد را ببرید قدرت های آنان را، کیفری بدانچه خود فراهم کردند شکنجه‌ای از نزد الله و الله است عزّتمند حکیم ولی آن کس که توبه کند پس از ستمگریش و اصلاح کند، بپذیرد الله توبه او را و الله است آمرزنده مهربان
پاسخ سناریوی کلاهبرداری:
بنا به سناریویی که شما طرح کرده اید، طبیعی است که مال دزدیده شده توسط فرد کلاهبردار را ردیابی میکنند و آنرا به صاحبان اصلی که همان مالباختگان هستند، مرجوع می نمایند. بدیهی است که تمامی کسانیکه مال دزدیده شده را دست به دست کرده اند می بایست آنرا یا عین ارزش آنرا عودت دهند تا مال به صاحبان اصلی بازگردد و ضرر مالباختگان جبران شود. در هر جامعه ای برای این امر ساز و کارهایی وجود دارد که بحث پیرامون آن از حوزه مباحث این سایت خارج است.