پاسخ پرسش شما در همان سوره مائده آیه 68 بیان شده است:
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ حَتَّىٰ تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿المائدة: ٦٨﴾
بگو: «اى اهل كتاب، تا به تورات و انجيل و آنچه از پروردگارتان به سوى شما نازل شده است عمل نكرده‌ايد بر هيچ [آيين بر حقى] نيستيد.» و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، بر طغيان و كفر بسيارى از آنان خواهد افزود. پس بر گروه كافران اندوه مخور.
آیه فوق می فرماید که ملاک حقانیت اهل کتاب، اجرای دستورات تورات، انجیل و آن کتاب های دیگری است که از جانب الله بر ایشان نازل شده است. بعبارتی آیه می فرماید که عمل به دستورات تورات و انجیل برای رستگاری کافی است. لیکن عده زیادی از ایشان به دستورات تورات و انجیل عمل نمیکردند:
وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِم مِّن رَّبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ ﴿المائدة: ٦٦﴾
و اگر آنان به تورات و انجيل و آنچه از جانب پروردگارشان به سويشان نازل شده است، عمل مى‌كردند، قطعاً از بالاى سرشان [بركات آسمانى] و از زير پاهايشان [بركات زمينى] برخوردار مى‌شدند. از ميان آنان گروهى ميانه‌رو هستند، و بسيارى از ايشان بد رفتار مى‌كنند.
آیه 43 سوره مائده
در آیه 43 سوره مائده که مورد سوال شما است نیز، خداوند خطاب به پیامبر می فرماید که تورات نزد ایشان است و در آن کلام الله قرار دارد، اما ایشان برای حکم کردن پیش تو می آیند! به زبان دیگر، آیه فرموده که ایشان عامل به تورات نیستند و حالا حکمی دیگر از سوی تو را می طلبند:
وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَ عِنْدَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُولَئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ ﴿۴۳﴾
و چگونه تو را داور قرار مى دهند با آنكه تورات نزد آنان است كه در آن حكم خدا [آمده] ست سپس آنان بعد از اين [طلب داورى] پشت مى كنند و [واقعا] آنان مؤمن نيستند (۴۳)
نتیجه
مطابق آیات ارائه شده، معیار حقانیت اهل کتاب عمل به دستورات تورات و انجیل است. لیکن آیات می فرمایند که ایشان نه تنها حکم تورات را اجرا نمی کردند بلکه بدنبال حکم دیگری از سوی محمد می گشتند اما حتی پس از آن نیز به حکم قرآن نیز عمل نخواهند کرد. بعبارتی، آیه فرموده که ایشان نه تابع تورات و انجیل هستند و نه تابع قرآن و ایشان اصلن مومن نیستند. از اینروست که خداوند ایشان را از رجوع به محمدنبی بعنوان حاکم منع نموده است. چرا که ایشان کلام خداوند در تورات را انکار کردند، حال چگونه ممکن است که بار دیگر به کلام الهی (اینبار در قرآن) گردن نهند؟