آیا مجازات کفرگویی سنگسار است؟

Question

آیا وقتی کفرگویی شخصی را ببینیم باید وی را سنگسار کنیم؟

۷و بر هر صف بخور صاف بنه، تا بجهت یادگاری برای نان و هدیۀ آتشین باشد برای خداوند . ۸در هر روز سبت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید. از جانب بنی‌اسرائیل عهد ابدی خواهد بود. ۹و از آن هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را در مکان مقدس بخورند، زیرا این از هدایای آتشین خداوند به فریضۀ ابدی برای وی قدس‌اقداس‌خواهد بود. ۱۰و پسر زن اسرائیلی که پدرش مرد مصری بود در میان بنی‌اسرائیل بیرون آمد، و پسر زن اسرائیلی با مرد اسرائیلی در لشکرگاه جنگ کردند. ۱۱و پسر زن اسرائیلی اسم را کفر گفت و لعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادر او شلومیت دختر دبری از سبط دان بود. ۱۲و او را در زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع یابند. ۱۳و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت، ۱۴آن کس را که لعنت کرده است، بیرون لشکرگاه ببر، و همۀ آنانی که شنیدند دستهای خود را بر سر وی بنهند، و تمامی جماعت او را سنگسار کنند. ۱۵و بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو، هر کسی که خدای خود را لعنت کند متحمل گناه خود خواهد بود. ۱۶و هر که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود. (تورات صحیفه لاویان فصل ۲۴)

Answer 1

مطابق آیات ذیل از تورات مقدس (به شرط اثبات توسط شهود)، چنانچه ثابت شود که کسی یهوه الله را لعن کرده یا نسبت به او کفرگویی نموده، می بایست مطابق حکم تورات توسط همان شهود، سنگسار شده و کشته شود: 

و بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو، هر کسی که خدای خود را لعنت کند متحمل گناه خود خواهد بود. ۱۶و هر که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود. (تورات صحیفه لاویان فصل ۲۴ آیات 15 و 16)

این حکم در خصوص، تابعین تورات و انجیل صادق است و در قرآن چنین حکمی از جانب پروردگار دیگر مقرر نشده است. بنابراین، تابعین قرآن نمی توانند در این خصوص اقدامی بکنند، مگر آنچکه قرآن از آن بعنوان اعراض یعنی روگردانی از اینگونه افراد نام برده است: 

وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿الأنعام: ٦٨﴾

و چون ببينى كسانى در آيات ما خوض میکنند از ايشان روى برتاب، تا آنکه در سخنى غير از آن درآيند؛ و اگر شيطان تو را [در اين باره‌] به فراموشى انداخت، پس از توجّه، [ديگر] با قوم ستمكار منشين.