1) در هیچ آیه از آیات تورات، انجیل و قرآن به "عصمت یا معصومیت انبیاء" اشاره ای نشده است. دکترین عصمت یک نظریه غیردینی است و در متن آیات وحی هیچ کتاب الهی، هیچ جایگاهی ندارد!
2) آیات سوره تحریم بسیار روشن و صریح هستند:
یـأَيُّهَا ٱلنَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَآ أَحَلَّ ٱللَّـهُ لَكَ ۖ تَبْتَغِى مَرْضَاتَ أَزْوَٰجِكَ ۚوَٱللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (1)
الف) پروردگار، نبی خود را بدلیل اینکه چیزی را سرخود بر خود "حرام" کرده بود، مورد مواخذه قرار می دهد. این مواخذه در نص آیه فوق بسیار آشکار است.
قَدْ فَرَضَ ٱللَّـهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَـٰنِكُمْ ۚ وَٱللَّـهُ مَوْلَىٰكُمْ ۖ وَهُوَ ٱلْعَلِيمُ ٱلْحَكِيمُ (2)
ب) در آیه دوم، آیه فوق، پروردگار راه توبه و تغییر رویه را به نبی خود یادآوری میکند
ج) در آیه سوم پروردگار به شرح پشت صحنه داستان می پردازد و مشخص می کند که این الله بود که با مداخله نبی را از مسائل آگاه ساخت و این الله بود که از گمراه شدن نبی و زنانش، جلوگیری کرد.
د) در آیه چهارم پروردگار تاکید می کند که اگر همه برضد نبی متحد شوند، این الله است که یاور نبی است و همچنین جبرئیل و مومنینی که عمل صالح بجا می آورند و ملائکه.
ه) در آیه پنجم، پروردگار به زنان پیامبر تذکر جدی می دهد که اگر زنان نبی تغییر رویه ندهند، بسا الله ایشان را به طلاق از نبی برساند، تا زنان صالح و مومنی را در ازدواج جایگزین نبی گرداند.
نتیجه
در آیات ابتدایی سوره تحریم، هم نبی مورد مواخذه قرار گرفته و هم زنان وی. آیات به مخاطب اثبات میکنند که این "الله" بود که هم نبی و هم زنانش را از گمراهی رهایی داد. و این الله است که هم نبی و هم زنانش را به تغییر رویه و توبه شفارش فرمود. این آیات نشان میدهند که نبی نیز چون ما یک بشر از جنس خون و استخوان و پوست است و لذا هیچ جنبنده ای نیست مگر آنکه الله به او فرصت می دهد تا تغییر رویه دهد تا روز قیامت به حساب او رسیدگی نماید:
وَلَوْ يُؤَاخِذُ ٱللَّـهُ ٱلنَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَآبَّةٍ وَلَـٰكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَـْٔخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿٦١﴾
و اگر الله مردم را به خاطر ظلمشان مؤاخذه مى‌كرد، جنبنده‌اى بر روى زمين باقى نمى‌گذاشت، و ليكن [كيفر] آنها را تا وقتى معين به تأخير مى‌اندازد، و چون اجلشان فرا رسيد نه ساعتى از آن تأخير كنند و نه پيش افتند
مجددا تاکید می شود که دکترین معصومیت، اساسا جایگاهی در آیات کلام وحی ندارند و صرفا یک نظریه غیردینی و نامنطبق با آیات وحی است.