بفرموده قرآن کریم، بکه وجه تسمیه سرزمین یا جایگاه اولین خانه ای است که ابراهیم برای عبادت الله بنا نمود. بعبارت دیگر مطابق آیه 96 سوره آل عمران، بکه نام دیگر جغرافیای استقرار بیت الله است که تورات نیز آنرا بیت ئیل نامیده است:
إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِينَ فِيهِ ءَايَـٰتٌۢ بَيِّنَـٰتٌۭ مَّقَامُ إِبْرَ‌ٰهِيمَ ۖ وَمَن دَخَلَهُۥ كَانَ ءَامِنًۭا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلْبَيْتِ مَنِ ٱسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًۭا ۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِىٌّ عَنِ ٱلْعَـٰلَمِينَ ﴿آل‌عمران: ٩٦ و 97﴾
در حقيقت، نخستين خانه‌اى كه براى مردم، نهاده شده، همان است كه در بکه است و مبارك، و براى جهانيان هدايت است. در آن، نشانه‌هايى روشن است، محل اقامت ابراهيم بود؛ و هر كه در آن درآيد در امان است؛ و براى خدا، حج آن خانه، بر عهده مردم است؛ [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد. و هر كه كفر ورزد، يقيناً خداوند از جهانيان بى‌نياز است.
مطابق آیه فوق از قرآن، اولین خانه ای که بجهت عبادت خداوند در جهان بنا شد، واقع در مقام (یعنی محل اقامت) ابراهیم می باشد و پیروان قرآن مکلف به بجا آوردن حجج در آن می باشند. قرآن آن سرزمین را به "بکه" مسمی فرموده است. بنابراین بر اساس رهنمود قرآن، "بکه" وجه تسمیه دیگر محل استقرار "بیت الله" می باشد.
اما در آیات تورات "بکه" به کدام سرزمین دلالت دارد؟
در فصل 35 از صحیفه پیدایش از تورات می فرماید که در حالیکه یعقوب در بیت ئیل (بیت الله) بسر می برد، یکی از همسران خود به نام دبوره را از دست می دهد. دبوره را در بیت ئیل، تحت درخت بلوطی دفن میکنند و آنرا بلوط بکوت می نامند که ترجمه فارسی آن بلوط گریه (بکاء) می باشد:
ותמת דברה מינקת רבקה ותקבר מתחת לבית אל תחת האלון ויקרא שמו אלון בכות (تورات صحیفه پیدایش فصل 35 آیه 8)
و دبوره دایه رفقه مرد. و او را زیر درخت بلوط تحت بیت ئیل دفن کردند، و آن را «بلوط بکوت» نامید
بکوت از ریشه "بک" مشتق شده و به معنای "گریه کردن" است و در آیات متعددی از تورات و صحف انبیاء تکرار شده است.مجددا دقت شود که چطور در صحیفه داوران، بیت ئیل یا همان بیت الله به وجه تسمیه "بکاء" و گریه کردن پیوند خورده است:
ויעלו כל בני ישראל וכל העם ויבאו בית אל ויבכו וישבו שם לפני יהוה ויצומו ביום ההוא עד הערב ויעלו עלות ושלמים לפני יהוה (صحیفه داورات فصل 20 آیه 26)
آنگاه تمامی بنی‌اسرائیل، یعنی تمامی قوم برآمده، به بیت ئیل رفتند و گریه کرده، در آنجا به حضور خداوند توقف نمودند، و آن روز را تا شام روزه داشته، قربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی به حضور خداوند گذرانیدند (صحیفه داورات فصل 20 آیه 26)
حلقۀ آخر این تشریح ها زمانی هویدا می شود که به فصل دوم از صحیفه داوران توجه نماییم:
و فرشته خداوند از جلجال به (ها)بوکیم آمده، گفت: «شما را از مصر برآوردم و به زمینی که به پدران شما قسم خوردم داخل کردم، و گفتم عهد خود را با شما تا به ابد نخواهم شکست (صحیفه داوران فصل 2 آیه 1)
יעל מלאך יהוה מן הגלגל אל הבכים פ
ויאמר אעלה אתכם ממצרים ואביא אתכם אל הארץ אשר נשבעתי לאבתיכם ואמר לא אפר בריתי אתכם לעולם
توجه بیشتر به متن آیه مشخص می کند که فرشته خداوند به سرزمینی که "هابوکیم" نام دارد آمده است که وجود "ها" در ابتدای کلمه دلالت به معرفه بودن و شناس بودن آن سرزمین بین بنی اسرائیل دارد! با توجه به آنچکه قبلا در صحیفه پیدایش در خصوص مسمی بودن سرزمین بیت ئیل به بکوت آمد، مشخص می شود که منظور از معرفه بودن بوکیم اشاره به همان نام دیگر بیت ئیل بین بنی اسرائیل است که در صحیفه پیدایش و داستان یعقوب نیز بدان اشاره شد.
نتیجه
قرآن، عامدانه و عالمانه، در آیه 96 سوره آل عمران، بکه را بعنوان نام همان سرزمینی معرفی کرده که ابراهیم در آن خانه خداوند را بنا نمود. این تاکید قران، تصدیق صحف پیدایش و داوران است که در طی آنها "هابوکیم" وجه تسمیه دیگر سرزمین بیت ئیل است. بنابراین، سرزمین بکه در قرآن همان سرزمین هابوکیم در صحیفه داوران است که همان دلالتی است که صحیفه پیدایش از بیت ئیل تحت عنوان بکوت نام برده است که همان محلی است که بیت الله الحرام در آن قرار دارد.