تورات و انجیل و قرآن به تک تک عذر و بهانه هایی که در متن سوال اشاره کرده اید پاسخ روشن و صریح ارائه فرموده اند. چنانچه تمایل دارید برای هر یک سوال مجزا باز فرمایید. لیکن در خصوص این سوال شما که چرا خداوند آیات را طوری نازل نکرده که اصطلاحا قال قضیه برای همه کنده شود، به آیه ذیل توجه فرمایید:
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍۢ مِّنَ ٱلرَّحْمَـٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا۟ عَنْهُ مُعْرِضِينَ ﴿الشعراء: ٤ و 5﴾
اگر بخواهيم، معجزه‌اى از آسمان بر آنان فرود مى‌آوريم، تا در برابر آن، گردنهايشان خاضع گردد. و هيچ تذكر جديدى از سوى [خداى] رحمان برايشان نيامد جز اينكه همواره از آن روى برمى‌تافتند.
آیات فوق از سوره شعراء می فرماید که اگر الله می خواست، می توانست آیات و معجزاتی از آسمان نازل کند تا همه گردن ها در برابر آن خاضع شود و دیگر هیچ عذر و بهانه ای باقی نماند، لیکن این کار را نمی کند! چرا که همانطور که در ادامه آیه اشاره شده، رویکرد پروردگار در هدایت انسان بوسیله "ذکر" یعنی "یادآوری" است. در حالیکه کافران از ذکر نازل شده از سوی خداوند رویگردان هستند. قرآن فرموده که تکبر کافران تا حدی است که انتظار دارند هر یک نامه ای اختصاصی از خداوند دریافت کنند:
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلْءَاخِرَةَ كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذْكِرَةٌۭ فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿المدثر: ٥٢ تا 55﴾
بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌اى (از سوى خدا) براى او فرستاده شود! چنين نيست كه آنان مى‌گويند، بلكه آنها از آخرت نمى‌ترسند! چنين نيست كه آنها مى‌گويند، آن يك تذكر و يادآورى است! هر كس بخواهد از آن متذکر می شود
و اینکه بخاطر تکبر و خودبزرگ بینی و جهل کافران از ذکر الهی است که الله خودش ایشان را از کلامش منصرف کرده است:
سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ ﴿الأعراف: ١٤٦﴾
كسانى را كه در زمين، بناحق تكبّر مى‌ورزند، از آياتم رويگردان می سازم [به طورى كه] اگر هر نشانه‌اى را [از قدرت من] بنگرند، بدان ايمان نياورند، و اگر راه صواب را ببينند آن را برنگزينند، و اگر راه گمراهى را ببينند آن را راه خود قرار دهند. اين بدان سبب است كه آنان آيات ما را دروغ انگاشته و غفلت ورزيدند.
نتیجه
اگر الله می خواست آیات و معجزاتی نازل می کرد تا همگان در برابر آن خضوع کنند. لیکن الله هرطور بخواهد عمل می کند. الله در چهارچوب هدایتی که مشخص فرموده ، ذکر یعنی کلام وحی (از تورات تا قرآن) را برای بشریت نازل فرموده است. لیکن کافران از آن روگردان هستند و خداوند فرموده کسی که از کلام وحی رویگردان باشد را هیچ چیز دیگر نمی تواند هدایت کند:
وی را گفت هرگاه موسی و انبیا را نشنوند، اگر کسی از مردگان نیز برخیزد هدایت نخواهند پذیرفت (انجیل صحیفه لوقا فصل 16 آیه 31)
بنابراین کلام وحی خودش بستر فتنه و آزمایش است. کافران و تحریف کنندگان کلام وحی به جهنم ریخته می شوند و کسانیکه به آن ایمان دارند به جنت عدن می روند.