اول اینکه قرآن در آیه 30 سوره بقره فرموده که نوع بشر، خلیفه یعنی جانشین الله بر روی زمین است. این بدان معناست که انسان مانند خدا بر هرچه که در زمین و آسمان است تسخیر و تسلط دارد:
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً .....﴿البقرة: ٣٠﴾
و چون پروردگارت به ملائکه گفت که هر آیینه در زمین جانشینی قرار می دهم
و در آیه ای دیگر می فرماید:
وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿الجاثية: ١٣﴾
و آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است به سود شما رام كرد؛ همه از اوست. قطعاً در اين [امر] براى مردمى كه مى‌انديشند نشانه‌هايى است.
از این حیث در تورات می فرماید که انسان مانند خدا بر همه چیز فرمانروایی دارد و اینطور است که جانشین خداوند بر زمین می باشد:
و خدا گفت: «آدم را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان وبهایم و بر تمامی زمین و همه حشراتی که بر زمین می‌خزند، حکومت نماید.» (تورات صحیفه پیدایش فصل 1 آیه 26)
و خدا ایشان را برکت داد و خدا بدیشان گفت: «بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلط نمایید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان وهمه حیواناتی که بر زمین می‌خزند، حکومت کنید (تورات صحیفه پیدایش فصل 1 آیه 28)
دوم اینکه همانطور که در پست تعریف اسم از دیدگاه لسان وحی بیان شد، منظور از اسم، خصایص و ویژگی های هر چیزی است و اینکه اسم گذاری چیزی به معنای تسلط داشتن بر آن است. همانطور که می بینیم الله، در فصل اول صحیفه پیدایش همه مخلوقات را اسم گذاری میکند و این بدان معناست که الله است که بر مخلوقات خویش تسلط دارد:
و خدا روشنایی را روز نامید و تاریکی را شب نامید..... (تورات صحیفه پیدایش فصل 1 آیه 5)
و خدا فلک را آسمان نامید..... (تورات صحیفه پیدایش فصل 1 آیه 8)
و خدا خشکی را زمین نامید و اجتماع آبها رادریا نامید..... (تورات صحیفه پیدایش فصل 1 آیه 10)
سوم اینکه بنابر آنچکه آمد مشخص است که منظور از تعلیم اسماء به انسان در آیه 31 سوره بقره اشاره به این مهم است که این الله است و این از جانب الله شده که انسان بر همه چیز مسخر است بگونه ای که این امانت تسخیر و تسلط بر آسمانها و زمین به هیچ موجود دیگری حتی فرشتگان نیز تعلیم داده نشده است:
وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلْأَسْمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى ٱلْمَلَـٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِى بِأَسْمَآءِ هَـٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ قَالُوا۟ سُبْحَـٰنَكَ لَا عِلْمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَآ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَلِيمُ ٱلْحَكِيمُ (بقره آیات 31 و 32)
و الله به آدم همه اسماء را تعلیم داد سپس عرضشان کرد بر ملائکه و گفت خبر دهید مرا از نامهای اینان اگر هستید راستگویان گفتند منزّهی تو نیست ما را دانشی جز آنچه تو آموختی همانا توئی دانشمند حکیم
بنابر آیات فوق مشخص می گردد که همه این تعلیم و تسخیر انسان بر همه چیز از جانب الله صورت گرفته و حتی فرشتگان نیز از این امانت بی بهره اند.
در تورات نیز دقیقا به این مهم که الله انسان را بر همه موجودات تسلط و تسخیر داد، اشاره شده است. بگونه ای که تورات می فرماید که اسم گذاری موجودات زمین توسط آدم صورت گرفته است. این بدان معناست که انسان بر همه چیز مسلط می باشد (چرا که اسم گذاری یعنی تسخیر داشتن بر چیزی که آدم به مجوز الله انجام داده است):
و خداوند خدا هر حیوان صحرا و هر پرنده آسمان را از زمین سرشت و نزدآدم آورد تا ببیند که چه نام خواهد نهاد و آنچه آدم هر ذی حیات را خواند، همان نام او شد. پس آدم همه بهایم و پرندگان آسمان و همه حیوانات صحرا را نام نهاد. لیکن برای آدم معاونی موافق وی یافت نشد. (تورات صحیفه پیدایش فصل 2 آیات 19 و 20)
نتیجه
الله آدم و نوع بشر را بر همه زمین و آسمان مسخر و مسلط قرار داده است. این تسخیر که یک امانت است بدان معناست که انسان بر همه زمین و آسمان، به مانند خدا، حکومت و فرمانروایی دارد. این امانت تسخیر بواسطه تعلیم اسماء به انسان داده شده است. یعنی همانطور که الله آسمان ها و زمین را اسم گذاری کرد، اسم گذاری هر ذی حیاتی را نیز به انسان واگذار نمود و این اسم گذاری است که تجلی تسلط و تسخیر است. قرآن در آیه 31 سوره بقره اشاره کرده که این تسخیر از جانب الله صورت گرفته و این همان معنای "و علم آدم اسماء کلها" می باشد.