بر اساس آیات قرآن، این الله است که پاسدار صحت متن مقدس است و قبلا در پستی پیرامون تحریف و معنای آن به این موضوع پرداخته شده است.
بنابراین هرگونه ایجاد اعوجاج در فهم یا ترجمه قرآن یا تورات یا انجیل مصداق "تحریف" است. بدان معنا که افرادی به شیوه های مختلف تلاش می کنند تا بجای بیان پیام روشن آیات وحی، با ایجاد ابهام در ترجمه یا حرافی بواسطه بیان نظرات تفسیری، فهم آیات را دچار مشکل کنند تا به مقاصد مادی سیاسی خود دست یابند که قرآن بدین نیز اشاره فرموده است:
أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿البقرة: ٧٥﴾
آيا طمع داريد كه [اينان] به شما ايمان بياورند؟ با آنكه گروهى از آنان سخنان الله را مى‌شنيدند، سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف مى‌كردند، و خودشان هم مى‌دانستند.
نتیجه
الله است که پاسدار و حافظ صحت متن مقدس نازل شده است و صحت تورات و صحف انبیاء و انجیل و قرآن را (فارغ از اینکه به چه زبانی هستند) الله تضمین کرده است. اما اصحاب جهنم به تحریف پیام آیات می پردازند تا افکار عمومی را مهندسی کنند و بهره ای مادی از ایجاد انحراف در بین مردم ببرند. ایجاد تحریف با تکنیک های مختلف انجام می شود که یکی از آنها نوشتن ترجمه های غلط است. دیگری مثلا سخن رانی بجهت ایجاد انحراف در ادراک دینی جامعه است که طی آن بجای ارجاع به آیات مردم را به حدیث و روایت و تاریخ ارجاع می دهند. در حالیکه این سه هیچ اعتباری از منظر کلام وحی ندارند.