آیات 6 و 7 باب 6 پیدایش در مورد گناهان کثیر قوم نوح است نه در مورد خلقت انسان!
فلذا قیاس باب 6 پیدایش با آیۀ 14 سورۀ مومنون که در مورد خلقت انسان است، قیاسی اشتباه است.
با مطالعه آیۀ قبل یعنی آیۀ 5 از باب مذکور کاملا مشخص می گرداند که منظور از حزن و پشیمانی خالق، حزن و پشیمانی از "شرارت" های انسان روی زمین است که در آیۀ 5 به روشنی به آن اشاره شده است و اصلا ارتباطی با مساله خلقت انسان ندارد.
در ضمن مگر نه آن است که الله در کلام قرآن افسوس خود را بیان می کند:
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿قرآن کریم يس: ٣٠﴾
ای افسوس بر بندگان! هیچ پیامبری برای هدایت آنان نیامد مگر اینکه او را استهزا میکردند.