عبارت "صبح زودن برخواستن" در آیات عهدعتیق یک اصطلاح است که دلالت بر "دنبال کردن کاری با تاکید و پافشاری" دارد. این عبارت در آیات دیگری از صحف انبیاء بنی اسرائیل نیز آمده و هم در خصوص امور خداوند و هم در خصوص امور انسان دلالت دارد:
و یهوه خدای پدر ایشان به‌دست رسولان خویش نزد ایشان فرستاد، بلکه صبح زود برخاسته، ایشان را ارسال نمود زیرا که بر قوم خود و بر مسکن خویش شفقت نمود اماایشان رسولان خدا را اهانت نمودند و کلام او راخوار شمرده، انبیایش را استهزا نمودند، چنانکه غضب خداوند بر قوم او افروخته شد، به حدی که علاجی نبود. (صحیفه دوم تواریخ فصل 36 آیه 15 و 16)
در آیات فوق، اصطلاح "صبح زود برخواستن" و ارسال انبیاء برای بنی اسرائیل، اشاره به تاکید و اصرار خداوند به هدایت بنی اسرائیل دارد لیکن آیه در ادامه فرموده که ایشان رسولان خداوند را نپذیرفتند و اهانت نمودند . بعنوان نمونه ای دیگر:
از روزی که پدران شما از زمین مصر بیرون آمدند تا امروز جمیع بندگان خود انبیا را نزد شما فرستادم بلکه هر روز صبح زود برخاسته، ایشان را ارسال نمودم. اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند بلکه گردن خویش را سخت نموده، ازپدران خود بدتر عمل نمودند (صحیفه ارمیا فصل 7 آیات 25 و 26)
در آیات فوق نیز اصطلاح "صبح زود برخواستن" به الحاح و پافشاری خداوند در هدایت قوم بنی اسرائیل دلالت دارد لیکن هر بار قوم سخن خداوند را نشنیدند. این اصطلاح نه فقط در اشاره به تاکید و اصرار خداوند در انجام امری بلکه در اشاره به الحاح و پافشاری انسان در کاری نیز بکار رفته است:
و گفتم: کاش که از من می‌ترسیدی و تادیب را می‌پذیرفتی. تا آنکه مسکن او معدوم نمی شد، موافق هر‌آنچه بر او تعیین نموده بودم. لکن ایشان صبح زود برخاسته، اعمال خود رافاسد گردانیدند. (صحیفه صفنیا فصل 3 آیه 7)
در آیات فوق، صبح زود برخواستن اشاره به الحاح و پافشاری انسان بر ضلالت و گمراهی دارد.
نتیجه
عبارت "صبح زود برخواستن" یک اصطلاح است که دلالت بر "الحاح و تاکید بر انجام کاری" دارد. این عبارت در آیات عهدعتیق هم در خصوص تاکید و اصرار خداوند در انجام امری دارد و هم در خصوص الحاح و پافشاری انسان در دنبال کردن کاری در آیات آمده است.