اول اینکه آیاتی تحت عنوان آیات سجده دار در قرآن وجود ندارند و اینگونه نسبت دادن القاب به یک آیه و فک لقب از آیاتی دیگر نوعی بغلط اندازی مخاطبان قرآنی است.
نکته بعدی اینکه سجده بطور عمومی به معنای "سر فرود آوردن" است که همان معنای کرنش و اطاعت از دستورات الله است:
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ﴿الإنشقاق: ٢١﴾
و چون بر آنان قرآن تلاوت مى‌شود کرنش نمی کنند؟
آیه بالا صریحا فرموده که کافران کسانی هستند که چون قرآن بر ایشان خوانده می شوند، هیچگونه کرنش و انعطافی به خود راه نمی دهند و در برابر دستورات قرآن سرتعظیم فرود نمی آورند. این بدان معناست که ایشان اهل ایمان آوردن به قرآن نیستند. و الا بسیاری هستند که هر روز پیشانی به زمین می سایند لیکن وقتی دستورات قرآن به ایشان گوشزد می شود، اطاعت نمی کنند!
در خصوص معنای دقیق سجده کردن به پست مربوطه آن مراجعه فرمایید.