آیات قبل به افرادی می پردازد که با بهانه جویی از جهاد در سبیل الله فرار می کردند:
فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ ﴿التوبه:۸۱﴾
بر جاى ماندگان به [خانه] نشستن خود پس از رسول الله شادمان شدند و از اينكه با مال و جان خود در راه خدا جهاد كنند كراهت داشتند و گفتند در اين گرما بيرون نرويد بگو اگر دريابند آتش جهنم سوزانتر است
مشخص است این افراد از جهاد کناره گیری کرده و پس از بازگشت رسول و مومنین چنین بهانه می آورند:
يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ قُلْ لَا تَعْتَذِرُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿التوبه:۹۴﴾
هنگامى كه به سوى آنان بازگرديد براى شما عذر مى آورند بگو عذر نياوريد هرگز شما را باور نخواهيم داشت الله ما را از خبرهاى شما آگاه گردانيده و به زودى الله و رسولش عمل شما را خواهند ديد آنگاه به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانيده مى شويد و از آنچه انجام مى داديد به شما خبر مى دهد
در نتیجه با بررسی آیات قبل و بعد سوره توبه می توان گفت منظور از "وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ" کسانی هستند که در ابتدا بدون بهانه تراشی و کندی از خانه و کاشانه خود به سوی رسول آمدند تا در صف اول جهاد در سبیل الله باشند. برخلاف کسانی که با بهانه تراشی های مختلف و کندی به خرج دادن از جهاد در سبیل الله و همچنین هجرت و یاری کردن رسول الله طفره می رفتند.