با توجه به دو آیه قبل (144 و 145 بقره) که در مورد مسجد الحرام و قبله صحبت می شود به بررسی آیه 146 سوره بقره می پردازیم:
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿البقره:۱۴۶﴾
كسانى كه به ايشان كتاب داده ايم همان گونه كه پسران خود را مى شناسند. آنجا (قبله) را مى شناسند و مسلما گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى دارند و خودشان هم مى دانند
مذهبیون ضمیر "ه" در آیه بالا را به محمد نسبت می دهند در حالی که موضوع دو آیه قبلی در مورد قبله است و صحبتی در مورد شخص محمد نشده! برای درک بهتر این موضوع بهتر است سه آیه مورد نظر را در کنار هم مشاهده کنیم:
قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿البقره:144 تا 146﴾
ما [به هر سو] گردانيدن رويت در آسمان را نيك مى بينيم پس [باش تا] تو را به قبله اى كه بدان خشنود شوى برگردانيم پس روى خود را به سوى مسجدالحرام كن و هر جا بوديد روى خود را به سوى آن بگردانيد در حقيقت اهل كتاب نيك مى دانند كه اين از جانب پروردگارشان [بجا و] درست است و الله از آنچه مى كنند غافل نيست. و اگر هر گونه معجزه اى براى اهل كتاب بياورى قبله تو را پيروى نمى كنند و تو [نيز] پيرو قبله آنان نيستى و خود آنان پيرو قبله يكديگر نيستند. و پس از علمى كه تو را [حاصل] آمده اگر از هوسهاى ايشان پيروى كنى در آن صورت جدا از ستمكاران خواهى بود. كسانى كه به ايشان كتاب داده ايم همان گونه كه پسران خود را مى شناسند. آنجا (قبله) را مى شناسند و مسلما گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى دارند و خودشان هم مى دانند
نتیجه: چطور می شود وقتی آیات قبل کاملا در مورد جهت قبله و اختلاف بر سر جهت آن باشد، اما در آیه بعد به این اشاره کند که آنها محمد را می شناسند! باید از این افراد پرسید بر چه اساسی می گویند آیه 146 سوره بقره به محمد دلالت دارد؟ دلیل تحریف آنها جز این نیست که اگر قبول کنند که آیه در مورد قبله است به حقانیت کتاب تورات شهادت دادند! همچنین باز بر این شهادت می دهند که قبله فعلی آنها (حجاز عربستان) یک قبله دروغین و فیک است!