تاریخ هیچ جایگاه، سندیت و اعتباری در حوزه دین اسلام ندارد. منابع دین اسلام تنها ما انزل الله است. و تصدیق الله در مورد کتب پیشین یعنی حجیت و سندیت آن و دیگر نیازی به اعتبار سنجی ندارد.
در مورد کتابت کلام وحی توسط اشخاصی که در زمان زندگی یک نبی حضور نداشته لازم است به آیات زیر توجه کنید:
ܡܛܠ ܕܤܓܝܐܐ ܨܒܘ ܕܢܟܬܒܘܢ ܬܫܥܝܬܐ ܕܤܘܥܪܢܐ ܐܝܠܝܢ ܕܚܢܢ ܡܦܤܝܢ ܚܢܢ ܒܗܘܢ
از آنجهت که بسیاری دست خود را دراز کردند به سوی تالیف حکایت آن اموری که نزد ما به اتمام رسید (لوقا:1:1)
,ܐܝܟ ܡܕܡ ܕܐܫܠܡܘ ܠܢ ܗܢܘܢ ܕܡܢ ܩܕܝܡ ܗܘܘ ܚܙܝܐ ܘܡܫܡܫܢܐ ܕܝܠܗ ܕܡܠܬܐ
چنانچه آنانی که از ابتدا نظارگان و خادمان کلام بودند به ما رسانیدند، (لوقا1:2)
به آیاتی دیگر در رابطه با "ما" در قرآن نگاهی می اندازیم:
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿الحجر۹﴾
بى ترديد ما اين قرآن را به تدريج نازل كرده ايم و قطعا نگهبان آن خواهيم بود
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿القيامة۱۶﴾
زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [قرآن] حركت مده
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿۱۷﴾
چرا كه جمع كردن و ابلاغ آن بر عهده ماست
نتیجه: حتی خود محمد نبی هم به عنوان کاتب قرآن وظیفه جمع کردن آن را نداشته! بلکه وظیفه جمع آوری و حفاظت از قرآن (تمامی کتب) بدست الله و کارگزاران (روح القدس و..) است. همچنین برای یک فرد مسلمان همین که الله میفرماید ما خود ذکر را نازل می کنیم و خود محافظ آن هستیم حجت است و نیازی به دلیل و برهان دیگری نیست.