هَـٰذَا بَیَانٌ لِّلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ ﴿سورة آل عمران: ١٣٨﴾
این توضیحی است برای [عموم] مردم و هدایت و اندرزی است برای پرهیزکاران.
این آیه به طور مشخص صحبت از «بین» بودن قرآن دارد. «بین» در لغت به معنای شرح، آشکار و واضح است. به همین دلیل مترجم آن را توضیحی برای عموم ترجمه کرده است. از کلمات هم خانواده با بیان، می‌توان به مبین، بینات، تبین، بینه و... اشاره کرد. ترکیب «قرآن مبین» در کتاب تکرار شده است:
الر ۚ تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِینٍ ﴿سورة الحجر: ١﴾/الر الف لام راء این آیات کتاب [الهی] و قرآن مبین است
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِی لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِینٌ ﴿سورة یس: ۶٩﴾/و ما به او شعر نیاموخته‌ایم، و سزاوار او [هم] نیست، این جز «ذکر» و قرآن مبین نیست.
=>بالطبع کلامی که «بین» است نیاز به مفسر هم ندارد و فهم آن در توان عموم مردم است.