خیر.
اما در قرآن مکتوب است که این منافقین و چاپلوسان و زبان چرب ها بودند که به رسالت محمد رسول الله شهادت می دادند! اما رسالت او (یعنی پیامی که از جانب الله آورده بود، یعنی قرآن) را جدی تلقی نمی کردند:
إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ ﴿المنافقون: ١﴾
هنگامی که منافقان نزد تو آیند می‌گویند: «ما شهادت می‌دهیم که یقیناً تو رسول الله هستی!» در حالیکه الله می‌داند که تو رسول او هستی، و الله شهادت می‌دهد که منافقان دروغگو هستند! ﴿المنافقون: ١﴾
در آیات کتاب اشعیا یک شرحی در مورد این مساله مکتوب است:
و یهوه می‌گوید: «چونکه این قوم ازدهان خود به من تقرب می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجید می‌نمایند اما دل خود را از من دور کرده‌اند و ترس ایشان از من، وصیتی است که از انسان آموخته‌اند!، بنابراین اینک من بار دیگربا این قوم عمل عجیب و غریب بجا خواهم آورد و حکمت حکیمان ایشان باطل و فهم فهیمان ایشان مستور خواهد شد.» (میقرا، صحیفه اشعیا فصل 29 آیات 13 و 14)
یعنی منافقانی که با زبانشان اشهد ان محمد رسول الله می گویند اما تعلیمات و سنت های آبا و اجدادشان (سنت و عترت) را بجای کلام الله (قرآن) تعلیم می دهند و آنرا بجا می آورند و در عین حال در اوهام خود تصور می کنند که هدایت یافته اند!
بغیر از این مورد چیزی بنام شهادت یا شهادتین به آن صورت که برخی ادعا می کنند، در آیات قرآن وجود ندارد.