در لسان قرآن عبارت "من بعد" به عملکرد دورتر از چیزی دلالت دارد و کلمه "بعید" نیز از همین بنیان مشتق شده است. به یک نمونه از آیات قرآن توجه فرمایید:
قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿الأحقاف: ٣٠﴾
(جنیان در خصوص قرآن) گفتند: «اى قوم ما، ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى نازل شده [و] تصديق‌كننده [كتابهاى] پيش از خود است، و به سوى حق و به سوى راهى راست راهبرى مى‌كند.
آیه فوق فرموده که جنیان با شنیدن قرآن سوی قوم خود بازگشت کردند و گفتند کتابی شنیدیم که "بعد موسی" نازل گردیده است. این در حالی است که با تطابق قرآن و تورات و انجیل بر همگان واضح و مبرهن است که قرآن بلافاصله بعد از کتاب موسی نازل نشده، بلکه اول تورات نازل شد و بعد صحف انبیاء و بعد انجیل و در نهایت قرآن! پس عبارت "من بعد" در خود قرآن هم به معنای بلافاصله بعد از چیزی نیست.
در خصوص آیه 264 سوره بقره که اشاره به درخواست بنی اسرائیل مبنی بر منصوب شدن یک ملک (پادشاه) بر خودشان دارند به کتاب اول سموئیل فصل 8 مراجعه کنید و کل فصل را بدقت مطالعه کنید. در اینجا به ذکر یک آیه از این فصل اکتفا میکنم:
پس جمیع مشایخ اسرائیل جمع شده، نزد سموئیل به رامه آمدند. 5 و او را گفتند: «اینک تو پیر شده‌ای و پسرانت به راه تو رفتار نمی نمایند، پس الان برای ما پادشاهی نصب نما تا مثل سایرامتها بر ما حکومت نماید (صحیفه اول سموئیل فصل 8 آیه 4)
نتیجه
در لسان قرآن، عبارت "من بعد" به ضد قبل و فراتر و دورتر از چیزی دلالت دارد، نه اینکه به معنای بلافاصله پس از چیزی باشد. با تطبیق تورات و صحف انبیاء بنی اسرائیل مشخص می شود که آیه 246 سوره بقره به آنچکه در صحیفه اول ساموییل فصل 8 اشاره شده، دلالت دارد و منظور از نبی بعد موسی، همان سموئیل است.