پاسخ سوال شما در آیات ذیل از زبور بیان شده است:
پس انسان چیست که او را به یادآوری، و بنی آدم که از او تفقد نمایی؟ 5 او را از فرشتگان اندکی کمتر ساختی و تاج جلال و اکرام را بر سر او گذاردی. 6 او را بر کارهای دست خودت مسلط نمودی، و همه چیز را زیر پای وی نهادی، 7 گوسفندان و گاوان جمیع، و بهایم صحرا را نیز؛ 8 مرغان هوا و ماهیان دریا را، و هر‌چه بر راههای آبها سیر می‌کند. 9 ای یهوه خداوند ما، چه مجیداست نام تو در تمامی زمین! (مزامیر فصل 8 آیات 4 تا 9)
آیات فوق از زبور تبیین کننده آیه 70 سوره اسراء است و در تصدیق فرموده که پروردگار در خلقت و مسخر نمودن انسان بر زمین و آنچه در آن است، انسان را بر بسیاری از موجودات کرامت داده است.
همچنین مطابق کلام وحی، معیار کرامت بندگان نزد الله در عملکرد آنها به کلام وحی است. به زبان دیگر کرامت نزد الله صرفا به تقوا و میزان عمل به دستورات پروردگار ارتباط دارد نه به چیزی غیر:
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ﴿الحجرات: ١٣﴾
اى مردم، ما شما را از مرد و زنى آفريديم، و شما را ملّت ملّت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد. در حقيقت ارجمندترين شما نزد الله پرهيزگارترين شماست. بى‌ترديد، الله داناى آگاه است.
نتیجه
اگر چه خداوند، انسان را بر بیشتر مخلوقات کرامت داده لیکن در نهایت معیار کرامت انسان نزد الله، میزان ایمان و عمل به دستورات وحی است. در غیر اینصورت انسان از بهایم و چهارپایان نیز مقام کمتری دارد:
گاو مالک خویش را و الاغ آخور صاحب خود رامی شناسد، اما اسرائیل نمی شناسند و قوم من فهم ندارند (صحیفه اشعیاء فصل 1 آیه 3)