در این پاسخ به بررسی اسامی دو فرشته نام برده در قرآن یعنی "جبریل" و "میکال" می پردازیم.
1) جبریال/גַּבְרִיאֵל
واژه جبریل یا جبریال از جبر+ال متشکل شده که برای فهم بهتر آن میبایست هر کدام را بطور جداگانه مورد بررسی قرار دهیم، ابتدا به بررسی واژه جبر در کلام وحی می پردازیم، به آیه زیر توجه کنید:
ויגברו המים על הארץ חמשים ומאת יום
ویجبرو همیم عل هارص حمشیم ومات یوم
وآب بر زمین صد و پنجاه روز غلبه می یافت (پیدایش 7:24)
جبر به معنی غلبه یافتن که در آیه فوق به پر شدن زمین از آب دلالت دارد.
قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّى يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ ﴿قرآن 5:22﴾
گفتند اى موسى در آنجا مردمى زورمندند و تا آنان از آنجا بيرون نروند ما هرگز وارد آن نمى شويم پس اگر از آنجا بيرون بروند ما وارد خواهيم شد
همانطور که در آیه فوق مشاهده می کنید واژه جبار به قومی دلالت دارند که غلبه دارد یا به قول ترجمه زور آورند. در نتیجه جبر به معنی چیزی یا کسی است که غالب/غلبه پیدا می کند.
در مورد بخش دوم واژه جبریال یعنی "ال": ال به معنی صاحب قدرت است که واژه اله از مشتقات همین ریشه است و به معنی کسی است که قدرت در دستان اوست (الله)، به آیه زیر توجه کنید:
והתנבי חגי נביאה וזכריה בר עדוא נביאיא על יהודיא די ביהוד ובירושלם בשם אלה ישראל עליהון
وهتنبی حجی نبیاه وزکریه بر عدوا نبیایا عل یهودیا دی بیهود وبیروشلم بشم اله یشرال علیهون
آنگاه دو نبی، یعنی حجی نبی و زکریا ابن عدو، برای یهودیانی که در یهودا واورشلیم بودند، به نام خدای اسرائیل که با ایشان می‌بود نبوت کردند (عزرا 5:1)
اله یشرال یعنی خدا (صاحب قدرت) اسرائیل، در نتیجه ال به صاحب قدرتمند بودن چیزی دلالت دارد که در مصادیق زیادی به خدای اسرائیل و الله دلالت دارد. در نتیجه و با توجه به توضیحات و آیات فوق به این نتیجه می رسیم که جبریال/جبریل به معنی "خداوند غالب است" یا "الله بر همه چیز غلبه دارد" دلالت دارد که تعریف عملکرد این فرشته است.
2) میکال/מִיכָאֵל
میکال از ریشه "می" مشتق شده و از میک+ال تشکیل شده، می در لسان وحی به معنی "چه کسی" است، آیه ذیل را مشاهده کنید:
ויאמר מי הגיד לך כי עירם אתה המן העץ אשר צויתיך לבלתי אכל ממנו אכלת
ویامر می هجید لک کی عیرم اته همن هعص اشر صویتیک لبلتی اکل ممنو اکلت
گفت: «که تورا آگاهانید که عریانی؟ آیا از آن درختی که تو را قدغن کردم که از آن نخوری، خوردی؟» (پیدایش 3:11)
در آیه فوق "می" به "که" یا "چه کسی" دلالت دارد. با توجه به اینکه حرف "ک" به معنی رام و برگرفتن است، در نتیجه میک به "چه کسی در برگرفته" دلالت دارد، و با توجه توضیحاتی که بالاتر در مورد واژه "ال" داده شده معنی میکال می شود: "چه کسی شبیه خدا است؟"