در قرآن فرموده که حتی حیوانات نیز سوی پروردگارشان بازگردانده می شوند، چه برسد به "فرزند انسان" که در خردسالی و بدون آنکه به عقل رسیده باشد فوت کرده باشد:
وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ ﴿الأنعام: ٣٨﴾
و هيچ جنبنده‌اى در زمين نيست و نه هيچ پرنده‌اى كه با دو بال خود پرواز مى‌كند؛ مگر آنكه آنها [نيز] گروه‌هايى مانند شما هستند، ما هيچ چيزى را در دستورات فروگذار نكرده‌ايم؛ سپس [همه] به سوى پروردگارشان محشور خواهند گرديد.
حال، اگر الله آنقدر رحیم و رحمان است که انسان گناه کاری را که بازگشت کرده و توبه کرده را می بخشاید:
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿الزمر: ٥٣﴾
بگو: «اى بندگان من -كه بر خويشتن زياده‌روى روا داشته‌ايد- از رحمت خدا نوميد مشويد. در حقيقت، الله همه گناهان را مى‌آمرزد، كه او خود آمرزنده مهربان است.
پس آیا برای خردسالان و کودکانی که به عقل نرسیدند و دست راست و چپ خود را نشناخته مرده اند، جایگاهی شایسته نزد الله نیست؟