بر اساس آیۀ شریفۀ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا ﴿الأحقاف: ١٥﴾، مادر به زنی اطلاق می گردد که فرزند را "حامله" شده و پس از دوران حاملگی فرزند را زاییده است (وضع حمل کرده):
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿الأحقاف: ١٥﴾
و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش كرديم. مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنيا آورد. و باربرداشتن و از شيرگرفتن او سى ماه است، تا آنگاه كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد، مى‌گويد: «پروردگارا، بر دلم بيفكن تا نعمتى را كه به من و به پدر و مادرم ارزانى داشته‌اى سپاس گويم و كار شايسته‌اى انجام دهم كه آن را خوش دارى، و فرزندانم را برايم شايسته گردان؛ در حقيقت، من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‌پذيرانم.»
به زبان ساده تر، در آیه فوق آن زنی که رحمش نطفه را در خود پرورانده و به اذن الله از نطفه انسانی را وضع حمل کرده، آن زن صاحب رحم، همان "مادر" می باشد. به آیه دیگری در این خصوص توجه فرمایید:
وَاللَّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿النحل: ٧٨﴾
و خدا شما را از شكم مادرانتان -در حالى كه چيزى نمى‌دانستيد- بيرون آورد، و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد، باشد كه سپاسگزارى كنيد.
آیه فوق نیز به صراحت فرموده که آن صاحب رحمی که فرزند از آن رحم بیرون می آید، مادر می باشد.
خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِّن بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ﴿الزمر: ٦﴾
شما را از نفسى واحد آفريد، سپس جفتش را از آن قرار داد، و براى شما از دامها هشت قسم پديد آورد. شما را در شكمهاى مادرانتان آفرينشى پس از آفرينشى [ديگر] در تاريكيهاى سه گانه: خلق كرد. اين است خدا، پروردگار شما، فرمانروايى [و حكومت مطلق] از آنِ اوست. خدايى جز او نيست، پس چگونه [و كجا از حق] برگردانيده مى‌شويد؟
در آیه فوق نیز صاحب رحمی که مراحل خلقت نوزاد در رحمش حادث می شود، مادر نام دارد.
اما چرا این تعریف قرآنی اهمیت دارد؟
چند سالی است که برخی از زوج ها رحم زنان (میانجی) را به صورت توافقی اجاره می کنند تا تخمک و اسپرم لقاح داده شده خویش را با روش های پزشکی در آن رحم اجاره شده قرار دهند و از طریق رحم زن میانجی برای خود صاحب فرزند شوند. در حالیکه مطابق نص صریح آیات قرآن، مادر بودن نه بواسطۀ اهدا کردن تخمک یا اجاره کردن رحم زنی دیگر، بلکه بواسطۀ حمل کردن نطفه و جنین و وضع حمل کردن نوزاد صورت می گیرد. پس این ادعا که صاحب تخمک همان مادر بچه است، به صورت آشکار خلاف تعریف کلام وحی از مادربودن است.
** مجددا قرآن توجه ما را به این نکته جلب کرده که جنین طی دوران بارداری از کدام بندناف تغذیه می کند؟ همان رحمی که آن جنین را طی بارداری از آن تغذیه نموده و سبب رشد آن شده، رحم مادر می باشد و همین زن صاحب رحم است که مادر است، نه زنی که تخمک را اهداء کرده است. پس مساله رحم اجاره ای از پایه و اساس، عملی خلاف تعریف قرآن است و می بایست متوقف شود.
فراموش نکنیم که این الله است که از اخبار رحم ها و آنچکه در آن اتفاق می افتد خبر داشته و بر آن تسلط دارد و لذا این الله است که تعریف مادر بودن یا پدر بودن را برای ما مشخص کرده است. طبق آیه 15 سوره احقاف، مادر همان زنی است که طی 9 ماه فرزند را در رحم خود پرورانده و در قالب انسانی وضع حملش کرده است. پس توجیهات و بهانه هایی که ما انسان ها ارائه میکنیم ذره ای ارزش ندارد چرا که تعریف "مادر بودن" به روشنی در کلام وحی بیان شده و هرگونه تخطی از آن، زیرپا گذاشتن مسلم دستورات الله است:
اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَىٰ وَمَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ وَكُلُّ شَيْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ ﴿الرعد: ٨﴾
الله مى‌داند آنچه را كه هر ماده‌اى بار مى‌گيرد، و [نيز] آنچه را كه رحمها مى‌كاهند و آنچه را مى‌افزايند. و هر چيزى نزد الله اندازه‌اى دارد.
نتیجه
مسالۀ رحم اجاره ای از اساس در ضدیت کامل با آیات کلام وحی است و می بایست متوقف گردد. اینکه فقر در جامعه آنقدر بالا رفته که عده ای از زنان حاضر به فروش حق مادری خود هستند تا پولی برای امرار معاش بدست بیاورند هرگز به معنای موجه شدن این عمل ضدقرآنی نیست و نخواهد شد.